Paulien Oltheten - Projectomschrijving

Paulien Oltheten
Photos from Japan and my Archive

Project: Photos from Japan and my Archive
Fotograaf: Paulien Oltheten 
Medium: Boek (foto, tekeningen, teksten)

Paulien Oltheten toont zich een scherp observator. Kleine, alledaagse dingen zijn het onderwerp van haar foto’s, Bijna als een studie worden menselijke handelingen, sociale relaties en bewegingen onderzocht en in beeld gebracht. Soms trof Oltheten de gefotografeerde taferelen precies zo aan als ze zijn vastgelegd, soms vroeg ze mensen een bepaalde pose aan te nemen of ensceneerde ze een situatie. Het bewust componeren van een beeld ziet Oltheten als een experiment. Ze onderzoekt wat voor effect kleine veranderingen hebben. Haar gedachten hierover zijn ook opgenomen in het boek. Korte fragmenten en kleine tekeningen uit de schetsboeken van Oltheten worden tussen de foto’s getoond. Hierin staat bijvoorbeeld beschreven wat Oltheten de gefotografeerde personen vroeg te doen, en wat voor effect dit heeft op het uiteindelijke beeld.

De titels van de zestien hoofdstukken in het boek, zijn sturend voor de kijk op de foto’s. Het hoofdstuk ‘Mind’ toont bijvoorbeeld mensen in gedachten verzonken, ‘Posture’ biedt een breed scala aan opvallende houdingen en in ‘Parallel’ zijn evenwijdige beelden met aan elkaar lopende dingen en/of mensen bijeengebracht. Het voorziet de grote hoeveelheid foto’s, die anders bijna verlammend zou kunnen werken, van een kader.

Tekst: MetropolisM / Sanneke Huisman

Project: Photos from Japan and my archive
Photographer: Paulien Oltheten 
Medium: Book (photo, drawings, texts)

Paulien Oltheten reveals herself to be a perceptive observer. Small, everyday things are the subject of her photographs and almost amount to examinations. She studied and captured them with great attention to human actions, social relations, forms and movements. Sometimes Oltheten found the depicted scenes exactly as they are photographed, sometimes she asked people to adopt a particular pose or she staged her photographs in another way. Those could be many small and basic things. For example, Oltheten asked a variety of people who were carrying two bags to hold these closer to or further away from their bodies, and she asked a man to place his jacket on the envelope on his lap. Oltheten sees the deliberate composing of an image as an experiment. She studies what the effect is of small changes. Her thoughts on the subject are included in the book. On display between the photographs are short fragments and small drawings from Oltheten’s sketchbooks. These indicate, for example, what Oltheten asked the photographed people to do, and what effect this then had on the resulting image.

The titles of the sixteen chapters in the book dictate how one looks at the photographs. The chapter entitled ‘Mind’, for example, shows people sunk deep in thought, ‘Posture’ offers a wide range of striking attitudes, and in ‘Parallel’ we see parallel images combined with things or people that run together. That provides a framework for the large quantity of photographs that would otherwise have an almost numbing effect.

Text: Sanneke Huisman/MetropolisM

 

 

Back to Top