Project: Four years, three deaths, sweaty armpits and a fetus
Fotograaf: Sarah Carlier (1981 Izegem)
Medium: Tentoonstelling in de Brakke Grond te Amsterdam, bestaande uit 4 video’s, 1 foto en een boek
Moeder en dochter Florica en Ioanna Fuliash zijn twee Roemeense vrouwen die, terwijl veel van hun generatiegenoten vertrokken, op het platteland zijn achtergebleven. In de vier jaar dat Carlier deze vrouwen volgde, werden ze geconfronteerd met de dood van Florica’s ouders en een dodelijke auto-ongeluk van de Pater Familias. Tegelijkertijd ontluikt er echter ook een nieuwe liefde, wordt een kind geboren en vindt er een huwelijk plaats. De vrouwen proberen de emotionele gebeurtenissen, die elkaar in rap tempo opvolgen, bij te benen.
In ‘Four years, three deaths, sweaty armpits and a fetus’ interpreteert Carlier op haar eigen manier de gebeurtenissen. Haar beelden zijn een combinatie van poëtische documentaire, geënsceneerde foto’s en video’s die begeleid worden door een persoonlijke tekst. Alle registratievormen hebben hun eigen ritme, een eigen manier van kijken. Samen geven ze een steeds wisselende tijdsbeleving, context en emotie.
Carlier neemt weliswaar de realiteit als uitgangspunt, maar zet deze naar haar eigen hand. Dat wordt duidelijk als de hele familie gaat poseren voor een huwelijksfoto. Ze weten niet dat ze ook worden gefilmd. Dat levert een humoristische samenscholing op. Dergelijke ingrepen geeft Four Years een prettig spanningsveld, tussen documentair en fictie en tussen humor en dramatiek.
Project: Four years, three deaths, sweaty armpits and a fetus
Photographer: Sarah Carlier (1981, Izegem) lives and works in The Hague
Medium: Exhibition at De Brakke Grond, consisting of 4 videos, 1 photo and a book
Mother and daughter Florica and Ioanna Fuliash are two Romanian women who remain behind in the countryside while many of their contemporaries leave. In the four years that Carlier follows the women, they experience the death of Florica’s parents and a fatal car accident involving the pater familias. At the same time, a new love awakens, a child is born, and a marriage takes place. The women try to keep pace with the emotional events, which succeed one another in quick succession.
In Four years, three deaths, sweaty armpits and a fetus, Carlier offers her interpretation of the events. Her pictures are a blend of poetic documentary, staged photographs and videos that are accompanied by a personal text. All forms of registration have their own rhythm, their own way of looking. Together, they offer a continually changing experience of time, context and emotion.
Although Carlier takes reality as her point of departure, she moulds it to suit her needs. That becomes clear when the whole family poses for a wedding photograph without knowing that they’re also being filmed. That results is a comical gathering. Interventions like this lend Four Years a pleasing tension, somewhere between documentary and fiction, and between humour and drama.