,,Als fotograaf ben ik autodidact. Ik ben wel vroeg begonnen: in het grote gezin waarin ik opgroeide had iedereen iets eigens om zich mee te onderscheiden, en bij mij was dat een camera. De eerste was een Agfa Clack, oersimpel. In portretten van mensen was ik nooit zo geïnteresseerd. Fotograferen hing voor mij samen met reizen, met onderweg zijn. Het kwam toen niet in me op om fotograaf te worden; bouwkunde en grafisch ontwerpen vond ik ook leuk, dus dat ben ik gaan studeren. Ik heb jaren als ontwerper gewerkt. De boeken die ik maak, ontwerp ik meestal zelf. Geleidelijk kreeg de fotografie de overhand." ,,
Documentaire fotografie staat voor mij voor het beeldend essay. Essay komt van het Franse essayer, dat onderzoeken, uittesten, keuren betekent. Een documentair fotograaf onderscheidt zich van een fotojournalist doordat hij dwarsverbanden wil leggen. Een fotojournalist wil zoveel mogelijk van de werkelijkheid zien te vangen; hij wordt er vaak op uit gestuurd, naar plekken waar iets actueels aan de hand is, en probeert daarvan verslag te doen. De waarheid van documentaire fotografie hangt samen met geloofwaardigheid. De werkelijkheid is van ondergeschikt belang.”